یک ماسولیت در میان

بازهم پنت هاوس

***

حاضرم پام از گردن قطع بشه ولی دیگه ریخت بی رختشو نبینم. این مستاجر اشکنازی که مهمونشون بودیم رو می گم. اصولا نمیشه به زنی که اسمش ستاره است و شوهرش داووده اعتماد کرد. دیشب که رفتیم خونشون همون دم در پسر کوچیکشون دست انداخت چشم راست عروسک نی نی عزیزم رو از کاسه کوزه در آورد. بعدشم تا نشستیم هی به آقا مهدی ما که روی زمین نشسته بود می گفت بفرما لُژ بشین. اون یکی بچه اش هم به خودش رفته. به بهونه درس خوندن دائم با گونیا و پرگار ور می رفت. همش به من نگاه می کرد و دایره می کشید. وسط همه ی گردی هاش هم به طرز مشکوکی سوراخ بود.