پ.ن: هفت ماه گرد، گونه ای گردش ایام روزگار است که هر هفت ماه یک سال محسوب می شود.
***
یک صد و سیزده سال پیش در چنین روزی یوری گاگارین به همراه چند تن از همراهانش قصد کردند جهان گیتی، هستی و اگر نشد لااقل شمسی را کشف کنند به همین منظور هماهنگی های مقتضی با آژانس فضایی روسیه معروف به «روس کوسموس» انجام شد و روس ها ساختِ کشتی فضایی عظیمی را آغاز کردند. بر خلاف باور همگان کشتی در منطقه ای خشک و بی آب و علف ساخته نشده است و محل ساخت و ساز در کرانه سیردریا بوده است اما همانطور که در روایات دکتر عباسی آمده است جنس آن کشتی از چوب بوده است.
با اینکه این ساخت و ساز شب ها و به دور از چشم شهرداری «تیوراتام» صورت میگرفت اما همسایه ها هیچ گاه چشم دیدن پیشرفت را نداشتند و خبر ساخت کشتی فضایی شاخک های رساناهای همسایه را تکان داد و این خبر را به گوش جهانیان رساند. پس از آن تمامی رسانه ها به صورت 24ساعته چوب بری کشتی فضایی را تحت پوشش خود قرار دادند ولی خبر دیگری مخابره نمیشد تا اینکه خبرگزاری فارس فرانس از طریق خبرنگارهای همیشه در صحنه اش جزئیات جدیدی از این اتفاق به دست آورد و برای اولین بار اسم سرنشینان این کشتی را به زبان آورد. اما به دلیل مشکلاتی که فرانسوی ها با حرف «ر» دارند اسم یوری گاگارین به یوگی تغییر یافت و این گونه بود که نام کشتی یوگی و دوستان و سفرهای پرماجرایشان بیش از فوتبالیست ها بر سر زبان ها افتاد. بله، رسم روزگار چنین است.
کمی بعد از یک صد و سیزده سال پیش در چنین روزی یوگی گاگارین و دوستانش کشتی فضایی چوبیشان را به آب انداختند و پس از کمی پارو زدن به پرواز در آمدند و به قصد کشف کیهان به سوی غروب حرکت کردند. هیچ کس باور نداشت که این آرزوی همیشگی انسان ها در شرف تحقق باشد اما وقتی کشتی، زهره را پشت سر گذاشت و به نزدیکی ستارخان رسید دهان همگان از به وقوع پیوستن این لحظه تاریخی باز مانده بود و یوگی به نمایندگی از بلوک شرق و تمام زمینیان توانسته بود برای اولین بار در تاریخ بشریت پا به کیهان بگذارد و جناب شریعتمداری را از نزدیک زیارت کند. گاگارین پس از شنیدن دکترین «توطئهی همه علیه ما» از زبان شیوای ایشان خلعت فضانوردی را دو دستی به ایشان تقدیم نمود و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
بله، رسم روزگار چنین است.
اینجا هم برای خودش سلاخ خانه ای شده است با دوستان کیهانی و ...
دلم برا شریعتمداری تنگ شده جدا!امیدوارم ببینمش تو نمایشگاه
بین این همه روزنامه نگار چرا دلتون برای شریعتمداری تنگ شده؟
جدی نگفتم.یاد اون روزای بعد انتخاب می افتم با شنیدن اسمش.چقدر نفرت انگیز
خیالم راحت شد یه آن فکر کردم جدی بود.
بازی با شکل و معنی کلمات خلاقیت میخواد.تو این زمینه بهت امیدوار شدم.:)
به نظر من خطوط آخر یه ورژن بالاتره.
گاگار که گور میگرفتی همه عمر
دیدی چگونه گور گاگار گرفت:)
ممنون ولی با کمال شرمساری گاگار گوگورو نفهمیدیم یعنی چی.
جناب جعفری! تا کی میخواید بدون منبع موثق و رفرنس درست و حسابی به نشر اکاذیب بپردازید؟
پیگرد قانونی داری شما
سید شرمنده. تروخدا ببخش از دستم در رفت. بابا اسم این دانشگاه شما سخته هی یادم میره بگم مال شماست.
دوست داشتم پستت رو.
یه پست با دز طنز مناسب.
ممنونم ولی اگه معرفی می کردی بیشتر خوشحال می شدم.
آها.یعنی اینکه از کجاش خوشم اومده؟
تیکه ای که به خبرگزاری فارس انداختی خوب بود.اعلام کردن اسامی در حالی که هیچ خبرگزاری دیگه ای در جریان نیست!
کیهان و شریعتمداری هم خوب دراومده بود و اینکه من از خط آخر خیلی خوشم اومد.تقدیم کردن خلعت فضانوردی.خیلی میاد به شریعتمداری.واسه همین گفتم!
چرا بدون اسم نظر گذاشته بودی پسر؟
تبدیلش ار یوری گاگارین به یوگی لوس بود ولی کیهان رفتنش جالب بود در کل تیکه های بامزه زیاد داشت ولی روال منطقیش لنگ میزد
دیگه ببخشید که بهتون انتقاد کردیم ایشالا شما با تعریف از ما جبران کنید
بله ، رسم روزگار چنین است
میشه راجع به روال منطقیش بیشتر توضیح بدی؟ مبنای این متن تحریف تاریخ از طریق فانتزیه.
ما از انتقادها استقبال میکنیم و از تعریف مردن گریزانیم
بله چنین است.
نه منطق سبکیش رو نمیگم که منطق ساختاریش رو میگم ینی تو همین سبک تحریف تاریخی که انتخاب کردی روال منطقی پیشرفت متن خوب نیست
ینی شروع میانه پایان و ساختار منسجم نداره مثل مجسمه پیوسته نیست مثل لگو روی هم سواره
آهان الان منظورتو فهمیدم سعی می کنم در مطلب بعدی این موضوع رو لحاظ کنم.
ممنون
پس با این حساب من باید چلچلیم باشه الان
چون ندانم نگویم
نــــــمــــــکیه
نووون خـــــشــــــکیه
برو آقا سر ظهره ملت خوابن